Nuna ciudá guardándose
per cayes ensin nomes
hai un llugar, maravía na media lluz,
onde contemplo los tos xestos,
mientres la música suena,
y una nueche de llibertá
amorrenta na sienda de la to mirada
igual qu’amorrenta la cabuerca na remansa.
Hai un llugar onde soi, de dalguna manera,
un xuegu nel tiempu esactu de les coses
ente’l gin-tonic y el café.
